Düşlerle Hasbıhal Şiiri - Selahattin Yetgin

Bütün denizler çığıltılı bir konserdi seni düşündüğümde
Ütopyamın düş zembereğine kurulu bir yokluktu geceler
Seni düşündükçe dizelere sığınır, dizlerin sedirim olurdu
Mahsur kalırdım ayrılıkların mevsimlerinde, hep üşürdüm.

Gözlerin pencerelerde kaybolduğu gün
Rüzgârlar ülkesine yolculuğa çıkacağız
Bir masalca dilimizde eriyecek isyan
Ben olmayacağım karşında lakin
Bir sen göreceksin tepeden tırnağa
Gelirken beni de getireceksin bana.

Tüm düşler gözlerimizde bitecekti belki,
Arada bir uğrayacaktın üşümüş yüreğime
Sığındığımız dizelerde üşüyecek,
Ayrılık türküleriyle avunacaktık
Nefesinin omurgalarında yürüyecek
Geçecektim yaşam köprülerini
Ve bedeninin hışırtılı ormanlarında
Seni bulacaktım.

Tüm düşler gözlerimden akarken bağrıma düşecek
Senli umutlarım
Çekinme, yasla başını göğsüme, dokun tenime
Biz olalım bugün, hayat denen çelişkili iklimlere
Bu sefil karanlığı çek tenimin üzerinden
Saçlarımın yıldızlarını dağıt ve yangınlara at kendini
Ölümüne.
Sus… ve… düş tenime…
Devir gerçekleri yarınlara…

O zaman kilitle çiçekli yüreğinin bahçelerini toprağıma
Örtünüp üzerimize mevsimleri, dalalım aşkın bağlarına
Yıldızlar yağsın üzerimize, gizlenelim türkü notalarına
Bayram sevinçleriyle gezinelim çocukların yüreklerinde.

Bir görsen, bütün düşünüşlerimin koynundan uzanacak ellerimi
Gözyaşlarımın zembereğine dudak olsan, düşlerin sıratına alsan beni
Yıksan tüm taş duvarlarımı, bitirsen hayıflara bölünmüş uykularımı
Senli yolları adımlayarak sevdanın mutluluk ülkesine gelsem
Göğsündeki yaşam iksirlerini yudumlayarak kendimden geçsem.

Selahattin YETGİN