Eman Eman bu nasıl acıdır girişiyle ağıt yakmak istiyorum.
Gönülleri hem dağlayan hem çalan gençliğimi nara yaktım.
Munzurun ya da kardeş nehir Fırat'ın kıyısında sırt üstü uzanmış,
nehirin çağlayan çocuk oyunları gibi coşan sesinden
kendi albümünü çıkarmış
ezgisiyle gökyüzünün zerafeti ile uykuya dalmak isterdim.
Bir ömür boyu bahtiyar olabilirdim.
Yiğit eşkiyaları misafirim ederdim.
Munzurun saf suyundan çay ikram ederdim eşkiyalara.
Eşkiyalardan haraç olarak cesaret alırdım,
ah düşünde bile beni bahtiyarlığa uğratan düşüm;
Beni esirliğine al.
Sakın ola beni özgürlüğünü satmış, yitirmiş şehirlere takas etmeyesin.
Kayıt Tarihi : 10.1.2024 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!