Karanlığın diğer yüzüdür geçmişim
Yaşadığım hayatları saklayan
Eski oyunlardan gülümseyen bir çift göz
Eladır
Düşlerimdeki yok oluşuma ağlayan
Bir buharlı tren gibi inlerim
Raylar gibi uzayan ayrılığına
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
