Mutlu oluyorum içimden,yasak bir öpücük konduruyorum dudaklarına
Ve onunla birlikte tan ağartısındaki güneşi öpermiş gibi
Sonra soğuk bir tat hissediyorum dudaklarımda,kana kana içiyorum
Bakıyorum etrafıma,dans edip gülüşen çekici bir kalabalık
Ve bir barda çalan nostaljik bir şarkı
Alıp götürüyor beni önümdeki maviliğin ucsuz bucaksız yerlerine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta