Ayrı şehirlerde geç kalmanın sabahına,
Kaçıncı uyanışımız ey yar..!
Artık vakti gelmedi mi?
Masmavi gökler mis kokuları üzerine sindirmiş,
Rengarenk uçurtmalarımızı bekliyor.
Bir bayram havasına girmişken bu şehir,
Gözümde büyüttüğüm yaşlar, dualar ediyor namaz öncesi.
Rükuya eğilmeden bedenler,
Hücrelerime sinen düşlerim secdeye varıyor..!
Bir yol var, gözyaşında ruhumu meshettiğim..!
Her sokağı sana çıkıyor.
Bir yol var, gözyaşında sırılsıklam yandığım..!
O sokaklarda ben vuruluyorum.
Şimdi ben
Bir başka iklimin sevdasını yaşıyorum.
Adı sen,
Cismi sen,
Ruhu sen olan.
Geç kalmadık mı ey yar..!
Herhangi bir sabaha merhaba demeye.
Bak.
Sabahın selasına kuşlar bile uyanıyor.
Herkes başını secdeye koyarken
Gözlerim sulanıyor.
Ve,
Ben sana duruyorum!
Bir yol var, hücrelerime sinen düş!
Güneşin bile buz gibi,
Bir yol var, delirmenin öteki adı!
Ben çok üşüyorum.
Önder ÖZTÜRK
29 / 03 / 2010
04:35
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 1.4.2010 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!