Düşlerim Karanlıklarda Kaldı, İzimi Kaybettim
Sonbaharın gelişiyle serin bir gece ansızın çöker üstüme
Çok açıldım yüreğine
Üşüdüm, yalnızım
Ve yine gecedir içimdeki varlığını okşayan
Sarıp sarmalayan
Seni anlatmak için sözlerim kifayetsiz, çırılçıplak kalıyor bilemezsin
Kendimi sefil hissediyorum sükûnetinde
İstanbul’un soğu gibisin
Soğukluğun geçiyor üzerimden
Her daim tütüyorsun gözlerimde
Mevsimler seni düğümlemiş,
Yüreğim üşüyor sessizce
Gülüşlerin bile soğuk
Ve yüreğine kaçak binmiş yolcu gibiydim
Kalbinin şeritlerine yolcuydum
Sana uzanan yolu bulamadım, yıkıldım
Düşlerim karanlıklarda kaldı
Uçsuz bir tünelden geçtim,
İzimi kaybettim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hande Ortay
28.04.2016 (İstanbul, Taksim) 16:13
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 19:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!