Düşleri Olmayan Yalınızlaşma

Ne Alamut’ta toz pembe
Ne Delhi sokaklarında meditasyon
Yar arzular sunmayınca
Akıl kesmez hayal sunmayı…
Bir sürüşlüğün tek düzeliği
Salınır da bilmez.
Kendinden mi çevreden mi
Varsa taddığı hissettiği
Yarım sıkılmış avuç hırsı
Berhava kılıştaki tersinme.

Adam olmamış da kızamaz
Kime, nasıl?
Niye kızsın ki!
Daha mı beter halinden
Kir bile tutmaz iken kirden

Tanrı bile, gözünü yumar da o an
Yüz çevirir duvardan.
İt titremelerinden zamlı
Oynaşan gölgeler
Sığıntı kuytularlan baş başa.
Üşümelerden neşe ve gamlı
İstenci ne ola ki
Zar anlamalardan hamlı.

Hiç sorgusu olmadı ve olmayacaktı
Yalın birey…
Özgür ve mutlu!
Güneş’i yok ki, sıcağa muhtaç
Karanlığı yoktu ki göze
Ve böylece yurtlu
Hiç köle olmayacak
Ne bir tutsak kılacak, ne de tutsak olacak…

16.02.2008