Düşlerimde hep huzurlu bir dünya ararım,
Küçük bir ev, bir parça ekmek ve birkaç tatlı insan.
Hayaller kurarım uzun uzun kendime,
Neyim ben? Bir toz parçası, küçük bir kaya.
Küçümserim kendimi kimse aldırmayınca bana.
Çok yalnızım ben bu dünyada,
Bu dünya benim değil onların, günahkarların,
Oysa ben yalnız, düşünen bir isyankar...
Duyurabilsem sesimi tanrıya,
Ben de bir insanım diyebilsem onlara.
Para değil, şan şöhret değil isteğim,
Ben bir gülücük, bir yudum sevgi,
Gerçek bir dünya istiyorum yanıma.
Kuşlar uçuyor özgürce olabildiğince,
Bende istiyorum iki kanat sağıma ve soluma.
Dünyanın verdiği hak değil,
Adalet değil bu dünyada işlenen belkide,
En güzeli düşlerde yaşamak hayat bulmak,
Orada karşılaşmak sevgiyle, adaletle,
Düşlerde yaşamak mükafat, eziyet değil...
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 04:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiride diğer pekçok şiirim gibi yine ortaokul-lise yıllarında yani 1980-85 döneminde yazdım. Şimdi okuduğumda böyle değilde şöyle yazsaymışım dediğim yerleri oldu ama özü neyse öyle kalsın istedim... Sonuçta bu mısralar o andaki duygularımı dile getirdiği için, şimdi beğensemde beğenmesemde aynen kalsın istedim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!