Başımda esen kavak yelleri geçti.
Şimdi acı poyrazlar esiyor etrafımda.
Göremedim gerçeği,
Çünkü boyalıydı üzeri pembe boyayla.
Aklım havalardaydı.
Ben sanıyordum dünyanın merkezini.
Durmadan boyuyordum hayellerimi,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta