Düşler Sokağı Şiiri - Yusuf Hançer

Ne bir dağ var çıkması kolay olan.
Ne bir okyanus var boğulmadan geçebilen.
Ne bir şiir var içinde hüzün olmayan.
Ne bir sevda var sonu ayrılık olmayan.

Ne bir aşk var kırık kalp olmadan.
Ne bir özlem var mesafe olmadan.
Ne bir ay var gece olmadan doğan.
Ne bir aydınlık var karanlık olmadan.
Ne bir acı var insanı şair yapmayan.

Ne bir yağmur damlası var ıslatmayan.
Ne bir mutluluk var hüzün olmadan.
Ne bir son var başlangıç olmadan.
Ne bir yol var sonu olmayan...

Ne güneş var batmayan.
Ne devletler var yıkılan.
Ne hastalıklar var derdi olmayan.
Ne bir fırtına var rüzgarsız olmayan.. .

Anla sevgili...
Var mı sonu baştan yazılan?
Hayat böyle biz birbirimize kalmış.
Bir ağacın dallarıyız.
Yollarımız ayrı düşsede.
Hayat bize düşman olsada.

Son ateşte kavrulurken yüreğimiz.
İçimiz hâlâ soğuk...
Artık ne bizi bir fırtına yıkabilir.
Ne'de bize düşman eller...

Öyle bir sokak ki düşler sokağı.
Hayat çeşmesinde suyumuzu yudumlarken.
Su misali akan giden yıllar.
Uğruna ölümü gözüme aldığım o sokak.

Senle yürüdüğümüz, sana sarıldığım...
Gözlerin gözlerime bakarken...
Umuda, hayallere dalarken kuytu köşelerde...
Uyanmak istemediğim o sokak...
Düşler sokağı...