Düşler Labirenti Şiiri - Osman Akçay

yokluğun
taşları yosunla örtülü
bir nehir gibi
akar
zamanın tersinden

hayaller
uçsuz bir okyanus
ve düşünceler
fırtınayla savrulur
mercan adacıklarının ötesinde

her sözcük
karanlığında bekler
meçhul bir soru
kum taneleriyle dolu
dudaklarda asılı durur
kırık saat kuleleri
yokluk ile varlık uçurumunda

bakışlarımız
yavaşça kayar
ay ışığının
narin ipliğine
her adım
bir yankı
ipek böceği kozasından
fışkıran
her yankı
bir sır

ve ben,
kendi boşluğumda yüzerken
sözcükler şaha kalkar
işte tam o an
bir şiir doğar

Dr. Osman Akçay