Gönülden gülmeleri çoktan unutsakta,
Öylesine aydınlık olmak isterki yüreğimiz.
Bilmediğimiz ölümden,karanlık gibi korkarız.
Geceleri karanlığa baktığımızda,
Suskun yıldızlar gıdıklar yüreğimizi.
Kısacık yaşam dilimlerini paylaşırız,
Üstelik karşılıksız.
Bunca yakınmalarımıza rağmen,
Yinede sevmiyormuyuz?
Kimi zaman yanıbaşımızdaki nefese,
Kimi zaman özlem duyulan düşlere
Kimi zamanda da yalnızlığa sarılmıyormuyuz.
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!