Yazmamalıyım ama
Zorla sokuşturuyor kalem
kendini parmaklarıma
Dök içini diyor
kanınla yüzü yırtılmış kağıtlara
Abraşlaşmayan düşüncelerini
Daralan ağrılarını
Yırtılası gök ve sızan karanlığa inat
Ferzan kırmızısı/düşkunlerinin hışmını
Anlat diyor 'alışkanlığın olan yalnızlığında'
Acısını bilir misin sensizliğin
diye başlıyorum satırlarıma
sonra düşünüyorum da
Sen seninlesin zaten
Nereden bilebilirsin ki yokluğunu
Okunaklıda değil gök bu gece
Şehrin gözü körelmiş
Düşünmemem de lazım seni
Unutmam da lazım
Çünkü seversem sevdam sana dokunur
Çünkü seversen sevdan bana dokunur
Sonra sokaklar benim olur
Şehrin bütün evleri simamı tanır
Banklar katı,çiğ içmezler,nemlidirler
Tanırım onları az mı boyun büktürdüler
Bir şeyler olsun diyorum artık bir şeyler
Raylarımda yok geçsin diye üzerimden trenler
Düşkünlerimin hışmını ezsin diye
Bi an acım dinsin diye
Köpekler dişlesinler diye
Gökten şimşekler
Yerde böcekler ısırsın diye
Bi an seni bana unuttursunlar diye
2005
Ahmet AktaşKayıt Tarihi : 7.3.2007 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim dostum...
yer yer dil sürçmeleri olmuş sanki, zor okunan
kelimelerden dolayı. 'da' ve 'de' ler çok...
pişmanlığın acısı, ihanetin acısından ağır gelir.
final, şiir gibi şiir olmuş. ha, bir de şiirin hikayesini
yazmanıza hiç gerek yoktur. bize yarayacak şiirin kudreti..
seni sevdim şair.
müştehir karakaya
TÜM YORUMLAR (4)