Burnu havalar da dolaşıp durma.
Takılıp tümseğe düşersin bir gün!
İte, uğursuza bulaşıp durma!
Kendi mezarını eşersin bir gün.
Güzellik geçici, hayat yalandır.
Erdemlik, yaşamdan geri kalandır.
İyi insan az ile mutlu olandır.
Nasılsa evini döşersin bir gün!
İnsan olan elbet yaşar acıyı.
Bazen de kaybeder, kardeş bacıyı.
Verme kurtta otlattığın keçiyi.
Azalır davarın, şaşarsın bir gün.
Öğren artık alın teri dökmeyi.
Hep çalış, çabala kazan ekmeği.
Bilirsen kalplere sevgi ekmeyi.
Aşılmaz dağları aşarsın bir gün.
Dürüstlük şiarın, doğrudan sapma
Selin önünden sen kütük kapma
Aşkına sahip çık, yamukluk yapma!
Yıllarca peşinden koşarsın bir gün!
Şahin’in sözünde bir yalan yoktur.
Yara derindeyse ne yapsın doktur!
Acı çekilecek günlerin çoktur.
Yana yana sen de pişersin bir gün.
2012/Feriköy-İSTANBUL.
İbrahim Şahin 1Kayıt Tarihi : 18.3.2013 11:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)