Ömrümce yaşadığımı, desem yalan
Defalarca yanına, geldiğim zaman
Bilirsin zalim felek, vermedi aman
Böyle çaresiz derde, düşünce insan
Sırtıma yük vurdular, belim bükülür
Sakın sormayın bana, aklım takılır
Yaram derinde, dikiş tutmaz sökülür
Böyle çaresiz derde, düşünce insan
Yaşadığım hayat buysa, hepsi yalan
Aşkımın bahçesinde, yapılmış talan
Donuyor kanım, hatırladığım o an
Böyle çaresiz derde, düşünce insan
Dünya fani yaşananlar, hepsi yalan
Bu yalancı dünyada, güler mi kalan
Bir gün çıkar karşına, kalbini çalan
Umulmadık bir aşka, düşünce insan
(0328) Ağustos 1992
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!