Ben işçi ben emekçi ben alın teri döken
Gecemi gündüze katan yaşamayı unuttum hayli zaman
Buna rağmen hakkımı gasp eden neyse onu vermeyen
İşçi bizlerde insanız sizler gibi bakmak zorunda ailem var
Evde yolumu gözleyen her akşam evladım var sabırsızlıkla bekleyen
Kelle koltuk altında her an ölümle burun buruna
Sabah çıkarken öptüğüm ailemi doya doya
Kim bilir akşam dönemem belki helallik isterim oysa
Ekmek parasına katlandığı mız zorlu çile bizimdir
Uyanır yine herkes uykusundan
Saat gelir vakit gitmektir kalan
Düşerler yollara
Ekmek parası kazanmak uğruna
Giyer elbiseyi vakit işlerken
Gelir makinenin başına yeniden
Terler alnında
Bugünde aynısı çalışmak olunca
Dökülür ustam alnında terin
Helaldir her damlası nda düşen
Girmesinler hakkına
Gecene gündüzüne katlanmak zorundasın
çünkü işçisi'niz dünyayı ellerinizle
Kazıyarak var eden sizlersiniz
Kayıt Tarihi : 10.8.2023 04:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!