Doğduğum Gün Yandım Şiiri - Cihan Şentürk

Yorgun bezmiș bir adamım șimdi
yașarken günahlarım omuzum'da
birden düșerim yere ağır olunca
yorgun çaresiz iyiliğin acı bedeli

yorgun çaresiz bir adamım șimdi
yașarken yıkılırım tașıyamam'da
karșılık yaptığım iyilikler bana
döner kötüye değmez miș yani

sevap ișleyim derken bile bile
sevap'tan günaha girdim böyle
kendimi ateș'e atarım bilmeden
düșler cennetim düșer cehenneme

hayatım cehennem den farksızdır....

dostu zor günde arasam açmazlar
ișleri düșünce kapımda yatanlar
aç kalınca selam verenler șimdi
beni görünce tanımazlıktan gelirler

ne olursun Allahım duy feryadı'mı
gör halimi göz yașıma acı
beni sen yarattın senin eserin'im
ne olursun Allahım duy duaları'mı

yalvarıyorum aciz kaldım burada
ben kendimde değilim sanki oysa
kaybettim hevesi tükendim kalan
yalvarıyorum beni baștan yarat hayata

bende senin bir kulun değil'miyim
beni baștan yarat
ne olursun Allahım
gör halimi göz yașıma acı

șiir bölümü:

doğduğum gün yandım ağlarken geldim
doğduğum gün kulum anadan bahtsız'ım
ömrüm bir hiçmiș meğer ziyana gitti de
yaptığım iyilikten bulurum ben suçluyum

ben doğduğum günden bahtsız geldim
doğarken yanmıșım ağlarken gördüm
uykularım yarıda kaldı affet beni anne
herkesi kendim gibi ben gibi görür oldum

***

ne olursun Allahım duy feryadı'mı
gör halimi göz yașıma acı
beni sen yarattın senin eserin'im
ne olursun Allahım duy duaları'mı

yalvarıyorum aciz kaldım burada
ben kendimde değilim sanki oysa
kaybettim hevesi tükendim kalan
yalvarıyorum beni baștan yarat hayata

bende senin bir kulun değil'miyim
beni baștan yarat
ne olursun Allahım
gör halimi göz yașıma acı

șair: cihan șentürk