Düşer sensizlik... Şiiri - Zeynep Tavukçu

kısır zaman dilimi yaşama dair binlerce düşünce, aklımdan geçen ;

yalandır tüm dünya
sanaldır eşyalar
sanrıdır yaşadığımız...

derken; takılır gözlerime
kimliksiz ve kimsesiz dizelerin
ve arka sokağıma düşen ay ışığıyla, bir lanet gibi
bensiz, gülümseyen; kızıl martı gözlerin

_düşerim_

siyah tezatıyla vuslata eser düşlerim;
yine vurur beni / özlemim
teker, teker...

...
bir keman sesi siner hasta ciğerime
ve
utanır sevdam, yutkunamam! ...
...

ne kanadım kalır
ne ardına saklanacağım bir bahane
ne de, türkümde ekili bir dut ağacı

o an, serseridir tüm sözler
ve duvarlara dolanan ellerimden düşer karanlığa günüm
boyun eğer menekşeye
arka sokağıma düşen ay ışığıyla, bir lanet gibi...