Bilmez insan yerini, bir tüy gibi hafiftir
Yağmurun taneside, elbette yere düşer
Kar gibi zarif doku, yüreklerde tariftir
Kimi gül yaprağına, kimi çamura düşer
Ölüm hayatta büyük, yaşanacak yerdedir
Her insanı yaracak, bağlanacak yerdedir
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta