Düşenlerin dostu Şiiri - Mustafa Yaralı

Düşenlerin dostu olmaz,
Üstelikte, hor bakarlar.
Hiç kimseden huzur bulmaz,
İma yollu laf çakarlar.

Ne yenir ne yutulunulur,
Bir kenarda unutulur,
El attığı kurutulur,
Olur, olmaz kulp takarlar.

İstesen de çöp vermezler,
İyiliği becermezler,
Baş belası gidermezler,
Yapmış gibi, tez kakarlar.

Alay yollu küçümserler,
Yarılmaz ki, girsen yerler,
Bir tek mumu esirgerler
Hiç durmadan can yakarlar.

Her şeyinle çöle dönsen,
Çatlayarak çitilensen,
Bir damlacık su dilensen,
İrin gibi, kan akarlar.

Kırla gider nasihatlar,
Derdin birse beşe katlar,
Üstünüzden dozer atlar,
Taş koymazlar hep yıkarlar.

Kapınızı çalan olmaz,
Selam versen alan olmaz,
Yanında da kalan olmaz,
Kalsa bile tez bıkarlar.

Muhannetin yükü ağır,
Gözler kördür, kulak sağır,
Yaralıyım diye bağır,
Gelseler de tuz sıkarlar.

18.07.2011…Mustafa YARALI