Düşen ben oldum Şiiri - Mustafa İleri

Düşen ben oldum
Yüreğimle yere
Kalkmak için
Tutunacak dal bulamadım

Karanlıklar kabustu
Nefes alıp yaşadığım hayatta
Nur istemedim aydınlık için
Bir ışık küçükte olsa bir ışık
Bulunmadı bulamadım
Yaşarken öldüğüm hayatta

Uzanamadı kollarım kırıldı
Yürüyemedim taşıyamadı ayaklarım
Umut imiş boğdu geçti zamanda beni
Yanan dünyam için bir damla su
Bulamadım yaşarken öldüğüm hayatta

Çok istedim olmadı hayallerim gelmedi
Bitsin dedim çilelerim son bulmadı
Ben istemeden yapıştı dertler köşe bucak
Gönlümle beraber hep hasta kaldım

Derman istedim bir parça merhem diye
Sürüklenip gidiyorum zamanların içinde

10.07.2010 Park köy