Düşe Kalka Şiiri - Tekin Bekar

Apartman; kimliklerin betondan kutusu,
Yok olan insanlığın, lanetli dipsiz kuyusu,
Düşler mahallesi, parke taşlı dar sokak,
Karşısında asırlık, ahşaptan perili konak,
Apartman beş katlı, katları merdiven kaplı,
Merdiven başı bir kapı, ardında ömürler saklı,
Beş numara, ''düş'' hekimi asım bey, üst katta,
Deli diyor herkese, oysaki bizimle aynı safta,
Alt katında; zabıt katibesi yaz kızım mehpare,
Onun bir altı, cemil bey, namı değer teyyare,
Gözü yükseklerde, az ile yetinmeyen birisi,
İki numara, ayı mevlüt, mübarek, insan irisi,
Akşam sabah camda, nöbetçi münire teyze,
Asım beyin hastası, düşleri yormuş bir nebze,
Münire'nin kocası, binbaşı emin bey, rahmetli,
Sert adam, şimdi yok , üç sene oldu gideli,
Alttan birinci katta, malum bizim akıl hane,
Düşlerim iyice ağrıdı, ağrıda binlerce name,
Kafamda kuru kalabalık, takla üstüne takla,
Apartmanda bu hayat, gidiyor düşe kalka..!