Düşaşırı Şiiri - Adnan Durmaz

Şiirin üç yıl sonra tamamlanan eksik yeri:

dedim ki:bu şiiri yaşamadan yazdım
dedi ki:sevişenler sevişmediklerini anlasınlar okuyunca
ağustos-2004

bulut ve gül buluştu yağmurda
düş boyadım yalnızlığı bindallı
aşkla açtım gözümdeki perdeyi
dağların ardını görürüm gayri
kekikli türküler yoldum bozkırda
aşar uzaklığı gönül ellerim
yürek telli turna olmuş ilvanlı
yarin düşlerine varırım gayri

gül soyunur çıplak kalır geceler
mızrabı kıvılcım saçar sazların
bozkır bizim için ıssız kesilir
ekinlerin arasında bir ay dolanır
samanyolu döşek olmuş düşüne
gözlerinde yabanıl bir yalvarış
şeyim benim-dişi suyum-aşk kuyum
kıracında çift süren ırgatım ben
çimeninde koku süren bir hayvan
tomurcuk memenden yıldız sağılır
silinir bildiğimiz bütün sözcükler
şeyim benim—ateş aşırım-lav bahçem
ceylan titreyişin tutsağım olur
seni kendim ile vururum gayri

çılgın bir bağırtlak uçmuş havaya
gelip de yavşanın koynuna girmiş
kemanlar kırılır sesinin gecesinden
sazlar yerle bir olur-sular köpürür
bal hamağın-sam yellerin-öte kuytuların
ey ateşaşırı şarkısın-gecesuları
gülsuları-sevişmesuları-gönülsuları
sen bana akmazsan kururum gayri

bir düş gördüm gün ortası ovada
zamanlar öteye varmayı bildim
okyanus ötesi uzaklıklara
koparıp yüreği vermeyi bildim
bunca yıl bunca yol teptim dolaştım
yoruldum ırıldım yurt bulamadım
bir yer var dünyada ayak değmemiş
sen gelecek diye kalan ömrümde
ölesiye orda dururum gayri

adnan durmaz
bilirsin aşk da serseri
art yay,ank,2003