Düş Zamanlar // 3 Şiiri - Rengin Alacaatlı

Yangınımızın közlerinden bir zeminde sana sarılır benliğim, soyutlanmış bir yaşamdan. O soyutlanmış yaşam ki! Mutluluklarının sarmalında ve notaların tınılarında coşkuyla sarılırken birçok beden, tek tek kırılır tellerim, perdelerim düşer donuk zamanlara… Anlayamadan.

her türlü esaretten
kurtararak hayatımızı,
kalabalık cümbüşlerin
durağan notalarında
soluklanırken
bir anlık dinginlik için;
akordu bozuk yüreğimin
tellerine dokunduğunda
uzaklığının mızrabıyla
her gün kırarsın bir telimi

ya anlayamadıklarım
yada anlayamadıklarınla
anlayamadan…

Düşsel siluetin beliriyor kırık bir bestenin eşliğinde. Yine o yakıcı bakışların gözlerinde, alev alev yüreğin ile yanı başımdasın sensizliğin kaçıncı gecesinde bile olduğumu unuttuğum şu anımda…Anlayamadan.

çok uzaklarda
kalabalık içindeki
gürültülü yalnızlığımdayım
düşlerim bile yabancı bana
sana dokunamamanın
yoğun sızısı ile
ayrılık rüzgarlarında
savruluyorken bedenim
senli yüreğim tutunamıyor
kuşkonmaz dallarına

seni soruyorum tanıdık yüzlere
bir yudum şarapta seni tadıyorum
bağımlısı olduğum sen, nerdesin?

Belki şu anda düşünde gördüğün kadın bile değilim, belki başka tenlerde, başka hazlardasın. Oysa sadece senli uyanık düşlerimde seninleyim ben. Utancın olmadığı duygularımın çıplaklığıyla sendeyim…Anlayamadan.

göz yaşlarım sözcüklerim,
sarhoş yüreğim heyecanım olur
tenim tenine değerken
ruhum göçer
uzaklara, çok uzaklara…

düşsel zenginlikte
dokunurum sana
zamandan kopuk
gerçek kadar yakıcı
gecenin en kuytu anında
yıldızların şahitliğinde
sesim fısıldar ismini

çığlık çığlığa gecede
cama değen yağmur tanelerinin
ıslaklığı vurur yatağıma,
düş zamanlarda…