uçuşan ruhumun eleğinden geçiriyorum sesimin çığlığını
yorgun bir rüzgarın kanadına doğru savrulup duruyorum
düş yok
ölüm çok
çocukluk hayallerimi
taşlaşmış kalbin gölgesinde ağlarken buluyorum
havı dökülmüş sırlarla örüyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta