tarumar olmuş bahçe
dağınık bozuk lehçe
geçmez olunca akçe
nasıl kıvrandın bilsen
yel ıslığında
usulca gidiyordu
koşsa uçuracak gibiydi
sessizliğine gömülmüş
donuyordu
adımların sıkıştırdı
sabaha ne kalmıştı şurada
güneşle ışıldarken
toprakla fısıldarken
deli yel hışıldarken
nasıl kavrandın bilsen
yürek kapısı kapanalı
sesin soluğun çıkmaz mıydı
düşlerinde de mi görmüyordun
ürkekliğin neden
hiç mi umudun yok
yüreklenme zamanın geldi geçiyor
haydi demen gerek
açılsın gözün gönlün
saçılsın sözün sözlün
kırçılsın mühür gözlün
nasıl davrandın bilsen
yalınayak kaldın
baldırı çıplak derler şimdi de
topla toparla kendini
yürek dolusu ağla
ağlayabiliyorsan
uslu çocuk gözünde yaş gibi
düş yine yollara
durmanın yeri değil
0706101denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 8.6.2010 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/08/dus-yine-yollara-gulce-bulusma.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)