Düş Yakamdan Şiiri - Hamit Atay

Düş Yakamdan

Düş yakamdan ey eski sancı,
Gecelerimi haram eden yalnızlık,
Her adımımda iz bırakan gölge,
Yeter, artık bırak peşimi.

Gözlerimde kuruyan yağmurlar,
Dudaklarımda yarım kalmış cümleler,
Zamanın tozlu raflarında unut beni,
Bir daha dönme, düş yakamdan.

Hangi şarkıya sığdırayım seni,
Hangi bahara emanet edeyim adını?
Rüzgârla savrulsun anılar,
Toprak örtsün üstünü sessizce.

Kırık bir saatin akrebi gibi,
Hep geçmişte kalıyorsun,
Ben ise güneşe dönmek isterken,
Gölgeme zincir vuruyorsun.

Yeter artık, bırak gideyim,
Ayaklarımda taş gibi ağırlıksın.
Gecemi, gündüzümü bırak bana,
Düş yakamdan, eski sancı.

Hamit Atay