Yordun beni hayat yordun
Narınla yakıp kavurdun
Külümü yele savurdun
Bırak artık düş yakamdan
Gidilecek yol kalmadı
Tutunacak dal kalmadı
Dayanacak hal kalmadı
Bırak artık düş yakamdan
Kimine gün olup doğdun
Kimine sel olup boğdun
Serimde hep dolu yağdın
Bırak artık düş yakamdan
Yeter yaktın kul Behçet’i
Yetti şu canıma yetti
Her dem yaşattın gurbeti
Bırak artık düş yakamdan
Kayıt Tarihi : 20.5.2023 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!