İflah etmiyorsun beni,
Ne sıkıntılı gecelerimi ferahlatıyor,
Ne de karanlık gecelerimi aydınlatıyorsun!
Ne demli bir yorgunluk çayı demliyor,
Ne de saf duygularıma tercüman oluyorsun!
Düş yakamdan,
Adımız çıkmış Kerem ile Aslıya, Leyla ile Mecnuna!
Oysa daima yukarılardan bakıyorsun bu örnek sevdaya!
Ne yanan yüreğimin hararetini bu sevda suyuyla gideriyor,
Ne de elindeki hançer ile bir an önce öldürüyorsun.
Düş yakamdan,
Sevda bahçemde rengarenk gülleri açtırmıyor sun!
Gül yerine daima dikenleri der diriyorsun!
Ne gönlümdeki sıcak yuvayı şenlendiriyor,
Ne de bir balyoz alıp eline yıkıyorsun!
Düş yakamdan
Sevgililer el ele göz göze kumrular gibi dolaşırken,
Sen benim kirlenmemiş sevdam la alay ediyorsun!
Ne seviyorsun gerektiği gibi canı gönülden,
Ne de bu sevdayı çini mürekkeple kalbine yazıyorsun!
08/06/2005
Kayıt Tarihi : 3.2.2012 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!