Bir sonbahar türküsü
Söğüt ağacının dilinde
Eğilirken can pare, rüzgâr ile aheste
Kımıldıyor yapraklar
Sevda kokan her seste
Gün, yarını devirdi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla