Düş teknesi Şiiri - Bahar Baydan

DÜŞ TEKNESİ
Bir küçük tekne içinde
Taşır gibi dünyayı yüküyle
Şimdi gözümün ucunda
Sokakları barut kokan çocukluğum
En sevdiğim o yaz gecelerinde
Mevsimlik aşklarına yandığım
Sarılıp uyuduğum tatil heyecanlarım
İki tekerlekli araçların saltanatı sırtında
Arşınlamak gedikli yollarını sokakların
Kelebek kanatlarının tozuna bulaşan ellerim
Ağlamaksızın yarasına ekmek bastığım
Hatırasını meziyet saydığım dizlerim
Aynı güneş ve aynı yıldız altında geleneği besleyen
Tek kaygısı insan olmak diye bildiğim
Komşu amcalarım, teyzelerim, ninelerim
Delisine, ayyaşına, taşınan yabancısına
Yetimine, yaşlısına
Köpeğine, kedisine
Sahip çıkan eşraf-ı ahalim
Sokağının ucundaki damda
Tadı tezek kokusuna karışmış sütü arayan
Ağzım, dilim, damağımdaki lezzetim
Narasıyla sokak sokak gezen
Bozacım, dondurmacım, turşucum
Ve dahi muhallebicim
Her şeyiyle geçmişim
Gazoz kapaklarım, çaylı gevreğim
Lastik ipim, beştaşım, topacım, misketlerim
Herkesin hayali kırmızı bisikletim
Neredesin ey ele avuca sığmayan çocukluğum
Nerede seni yaşarken
Baş ucumda kürek çeken düş teknesi.