arada kalır gitmek de
düş öncesi sıkıntılardan ötede durur
el ele iki yakalanma sonrasına unutkan
ve
güneş bir sokağın sessizliğine eş
sensizliğime yakıştır beni
yoksunluğumun üzerini örtmeden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim