Şehre kelebekler yağdı
Tırtıl yalnızlığımda…
Şehri kelebekler sardı.
Hayat yaprağını kemirirken ben.
Bir günlük ömür mutluluğuna açtım
Koza olmaya ise daha zaman vardı.
Şehri kelebekler boyadı
Rengârenk kanatlarıyla…
Vuslatın saati kaçtı?
Nereye gittiğini bilen olmadı.
Şehre kelebekler can verdi
Uçuşan düşleriyle.
Birini tutsam yeriydi.
Ama anladım ki
Kendi düşüm, katilim olacakmış.
Şairin dediği gibi
Yaralarım yardan armağansa
Varsın ecelim
Düş’ümden gelsin.
Şehri ilk kelebekler terk etti
Koza yalnızlığımda…
Düş(müş) üm artık,
Dostum yok.
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varsın ecelim
Düş’ümden gelsin.
düşün düşünsel köşelerinde hayatı adımlayan tırtıllar kendi ilahileriyle vuslata kanat çırparak ulaşırlar ve en görkemli kanatları tomurcuk ay doğumlarıyla şekillenir.
Tebrik ederim.
sevgiler
petek sinem
TÜM YORUMLAR (1)