Biliyor musun Şiiri - İlyas Kaplan

biliyor musun
tahayyüllü bile ne kadar zordur
ayrılığın
yangınları
sönmedi bir türlü
zihnime musallat fikirler
nereye gitsem
ve ne söylesem nafile

biliyor musun
kesilmek bilmez kulak çınlamalarını
ince uzun kalp sancılarını
nereden başlayıp
nereye gittiklerine dair

benimkisi
izah edilemez bir lafazanlık
yeni bir makus cinnetin içindeyim
bir de adı olsa

şu bir kaç saat
bir bardak su
bir fincan kahveyle kandırıyorum kendimi
sigara tüttürürken
başım ağrıyor
hıncahınç eşya ile dolu odada
burnumu cama dayayıp
yağmuru seyrediyorum

sanki üç beş dakikası var
sanki geç kalmış
bir yerlere yetişecekmiş gibi
öylesine tuhaf
üçüncül bir duygu ki
aşk kadar yıpratıcı
bencil
kaprisli
kıskanç

biliyor musun
senden sonra
henüz hiçbir kimseyle senin gibi konuşmadım
hiçbir kimsemde olmadı
senin gibi beni dinleyecek
hiçbir kimseye de anlatmadım
bahçedeki yapayalnız elma ağacını
rüzgarda eğilip kalkan
çarpık çurpuk dallarını
siyaha dönüşmüş gökyüzünü
ağır ağır inen
yağmur damlalarını

biliyor musun
herkesin bir kimsesi var
bir yetim bir öksüz
bir sen bırakmışsın ardında
bir mezar çiçeği kadar yalnız
tek başına

henüz açmamış çiçeklerin
kokusunu içime çekiyorum
sen diye
gelip gidip arabaların
başıbozuk sesleri
sessizliği bozan gürültüleri
yüzü çizik plağın
cızırtılı nağmelerini

biliyor musun
kaç kez çıldırmanın eşiğine geldiğimi
kaç kez sabahlara kadar
gördüğüm kabusları

redfer