Düş kuyusu Şiiri - Ahmet Coşkun

Düş kuyusu

Ateş yakar içimde hevesin
gel ben seni sevmeyim
kalbim kurusun çürüsün anma
deftere yazılı ölüleriz dirilmeyiz
ölüler dirilince kaçar insanlar
şeytan taşlar gibi taşlarlar
ben seni sevmeyim sevdirme

yolunu al yolumdan öteye
gözlerin namlu doğrultmasın üstüme
saçlarında asma gömme gamzelerine
git ve ateşe ver bu şehri bende içinde
ismim cismim kalmasın gelmesin ardına
taş değmesin laf eğmesin

başka gönüllerde öldürülmüş kalpleriz
kendi kaderine hapsedilmiş kederiz
kefen sarmaz yaralarımızı hederiz
ne olur ben seni sevmeyim sevdirme
bırak kan ağlayım güldürme gülme
bahar oluyor çiçekler açıyor

gel sen beni sevme
suyun ateşe tutkusu gibi bir şey
kül oluruz kül etme kül olma
yakmayalım bir birimizi
anlımızın ortasına dayanır namlu
kurşun sekmez

Coşkûnî