Düş Kümesi Şiiri - Taha Bilal Mustafa Kekeç

Gökyüzünden yıldızlar düşüyor
Düşler kördüğüm ip misali
Hayallere tutsak hislerim
Gerçekler mecazlarla savaşmada

Yıldızlı sözler, dilsiz bir yürek şimdi
İçimdeki aşkın resmine çizdiğim çizgiler gibi
Susarım, susuz kalmış yüreğim
Dilim susar, yüreğim susar
Kozasından yırtılan ipek böceği gibi

Kızgınlık kaldı, özlemlerim mezar
Günahsız ayrılıklar gördüm
Üşüyen zaman mı yoksa ben miyim
Gözlerim yağmur tanesi
Duygular; kar, boran, fırtına

Hâlbuki
Gözlerindeki ölümü diriltecektim
Selama duracaktı seninle beraber tüm çiçekler
Gönlümde açacaktı kırmızılı morlu
Ben yeşiline vurulacaktım
Yeşiline vurulacaktım gözlerinin

Şimdi dinle
Kalbine bıraktığım aşk sağanağını dinle
Islandığım kalbimi hisset
Umudun sırtına yük " bu yük "
Kopan fırtınada yitik sevgimiz

Oysa inanmıştım baharına, yazına
Kış yaşattın taptaze dalıma,yaprağıma
Kırıldı dalım, düştü yaprak
Üşüdüm