Düş Kırığı Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Bütün yolların bitimi,
Bütün sokakların çıkmazı,
Limansız denizler,
Rüzgarsız yelkenliler,
Tayfasız gemiler,
Cezasız katiller,
Beni buldu.

Sabah olmuş,
Öğlen geçmiş gün batmak üzere,
Ömür geçmiş,
Ocakta gençliğin ateşi sönmek üzere,
Kağıtlar yazılmış,
Kitaplar okunmuş,
Defterler sararmış…
Nerdeydin.

İnciler derinlerden çıkarılmış,
Mercanlar masallarda kalmış,
Toprak altında tohum çürümüş,
Gül yerine diken büyümüş,
Yağmurlar yağmış, bahar geçmiş,
Sarımtrak yaz bitmiş,
Güz gelmiş,
Nerdeydin.

O istasyonda o şair ölmüş,
Sazın teli kopmuş,
Ozanlar susmuş,
Sinan’ın kubbesi çökmüş,
Abdalın fermanı düşmüş,
Hayat, içine azık konmamış bayat ekmek gibi bitmiş,
Damağında buruk bir tat bırakmış.
Düşler kırılmış,
Nerdeydin.

Sevgili,
Sevgili,
Neden bu zamansızlık,
Neden saatinin ayarı yok,
Neden iç içe büyüyor yaralar,
Neden ölmüş sevdiğim şairler,
Neden susmuş sevdiğim şarkılar,

Sevgili,
Sevgili,
Neden bu kadar zamansız geldin? !
Kastın neydi!