Uyanmak olmaz Şiiri - Poyraz Özbey

Bir rüya gibiydi her şey sanki
Zaman göz kapaklarından akıp geçti
Gökyüzü fısıldadı usulca aşkı
Rüzgâr saçlarımda eskiyi seçti

Gecenin koynunda saklıydı düşler
Yıldızlar birer birer düştü dile
Sesin yankılandı kalbimde bir an
Hasretin dokundu en derin ile

Şimdi sessizlikte yankılanır adın
Zaman durur ama hatıralar akmaz
Bir rüya mıydın, yoksa gerçek mi?
Bilmiyorum artık, uyanmak olmaz…