Ruh üşüdü ateş çıktı köz oldu
Yandı ten yandı can
Caydı yine sözünden/ Vefasız canan
Herkes kendi kendinin dostu olmalı
Hızla çalışıyor zaman
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
"Kumru sustu..."
Demek ki o da kendi derdine düştü,
Çünkü haziran haziran gibi değil,
"Güven" kalmadı aylara, yıllara
Mevsimlere... İnsana!
Haklıdır şiir,
Şarkı olunca daha iyi anlaşılacak, eminim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta