Ve bitirdi Justina
Somuta kitlenmişi burdan alıp soyuta,
Yürütürken yansıttı ışığını Justina.
İnanılmaz olanın yaşandığı boyuta,
Kendisiyle götürdü aşığını Justina.
Karanlıktan ışığa önce gözler alıştı,
Geldiği yere bakıp anlamaya çalıştı,
Beklentisiz sevgiye savunmasız kalıştı,
Kendisine getirdi aşığını Justina.
Geçmişten taşınanlar, sevda ölüm vesair,
Neler neler nakletti yaşanmışlara dair,
Resmedemezdi ressam, şiir yazamaz şair,
Hissettirip titretti aşığını Justina.
Öncesi ve öncesi hatta daha öncesi,
Şaşırtıyordu zaten çok önce düşüncesi,
Bambaşka bir alemin oluverdi pençesi,
Kavrayıp ta ürpertti aşığını Justina.
Masumiyet deyince, dedi bildi saklımı,
Olmazı söyleyince, aldı dedi aklımı,
Sordu "An" da bir olmak yaşamaktan farklı mı,
Bir sarılıp eritti aşığını Justina.
Yol durur, zaman durur yürürken zahmetine,
Yol ve zaman döşenmiş sevdanın kıymetine,
Farkındayken; farkında kalmayıp kısmetine,
Dönmeyince bitirdi aşığını Justina.
28-04-2017
Kayıt Tarihi : 28.4.2017 14:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Saltan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/28/dus-gibi-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!