Hep sustum hayata karşı
Hep alacaklıydı kapımda kader.
Ne borcum bitti alın yazıma
Ne de içimdeki sitemim dindi.
Bir sen vardın yüreğimin orta yerinde
Etrafını çevirdim, ne saldım seni
Ne de yerine başkasını koydum.
Sevgimle besledim, büyüttüm seni.
Her kapıyı çalan, çekip giderken
Bir yerimi değil her yerimi kırdı dağıttı.
Koyuverdim ipin ucunu bende
Bütün keşkelerim etrafa yayıldı.
Ağlarken en koyu gecenin koynunda
Sen gül diye dua ederdim.
Ben acılarımı, sen mutlu ol diye;
Hep iki kişilik çektim.
Yıllar yalan, yollar yalandı belki
Ama ummadığım bir anda düşlerimden sıyrılıp
Gerçek oldun.
Öylesine alışmışım ki; sensizken seninle olmaya
Şimdi seninle olmak düş gibi geliyor bana.
Kayıt Tarihi : 21.5.2009 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Tekin Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/21/dus-gibi-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!