Ne geçmişin ayak izlerini istersin yarınına
ne geleceğe inat yönünü değiştiren bir el
.....
Çok mu ötelerdeydi mutluluk,
yetişemez sanıp aldanıyorduk, yine de
içten bir kördüğüm daha atılır,
varsın olsun...
Senden hatıra değil mi, bak işte;
tekrar hayat verdiğim sözcüklerin nasıl koştuğunu da bilemezsin.
Sessizliğin çemberini kırıp,
yüzünde sonsuz seda havası içinde çıkmak varken yolculuğa,
çaresiz ve şifresi çözülemeyen duyguların,
uykuları bölercesine bıraktığın,
düş durağındayım...
Bak, bir elim nasıl da uzanıyor sonsuzluğa,
bıkmadan, yorulmadan...
Sonu bilinmeyen sevgiler taşınır yarınlara;
sen,
görmeden,
hissetmeden...
Kayıt Tarihi : 23.10.2013 00:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Baylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/23/dus-duragindan-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)