Düş Boz Şiiri - Sinan Bayram

Bir hayat bile kalmadı geriye
Sokaklar düş boz caddeler yap boz
Ölüm bile kurtarmıyor artık bizleri

Islanmak lazım yağmur yağınca diyoruz
Arınsın diye ruh beden kir pas ve ayna
Yağmur yağmalı hayat olunca

Kıyısını kaybetmiş varamaz menzile
yavru bir martının kısmeti deryada zerre
uykuya tutulmuş yosunlar içinde hayat

Fesleğen kokusu gibi acemi sürgün
hüzün yarısı kabuk tutmaz dün
Tellere takılmış göçmen kuşları ve gün

İşte buna ölünür kalmadı küf tutmuş zaman
içerde yas tutan hiç bir güne uyanmaz
zehir bir gülümseyiş afilli ruh serseri uyan

Sarhoşluktan ayık kafa gizlendi
en olmazı oluru giydi özgürce serpildi
yol uzayıp gitti de yolcu nereye dikildi

Gözleri yarı açık dalında yok umut
ayrılığa kalmayan hasret aşkı yaşatır
dünyasını unutmuş acayip sancılı yazgı

Kavgaya dahil olur mu şiddetli öpüşler
şehir suspus son ses alkış kalpsiz çürümeler
çarmıha gerilen yanılgı vurulmuş gelincikler