Dönelim Şiiri - Sinan Bayram

İçimize dönelim hadi harbiden
Üstüne almıyor küfürleri hayat
Öğrenmiş olmamız lazım bunu

Up uzun nutuklar mekik dokurken
Mevsim yerde döşek yok eşşek çok
Zehrini içer olduk biz bu hayatın

Kâr demeti yağarken her yer kara
Sevgiyi gönüle çok görüp az kalan
Irmaklar kesildi muhabbetler tatsız

Sevgiye dönelim hadi gönülden
Çiçekler kendilerini ezene alışmaz
İz kalır giz olur bilmeliyiz bunu

Ölünecek yerde gülmeleri ürettik
Bulup şifayı zehir ettik kendimize
Gül rengi şaraplar içemez olduk

Deryada damla susuz ve suspus
Her çiçekte biten binbir özlem var
Bizim çektiğimiz bu acılar hayasız