Müslümanım, diye bağırdık durduk.
Peki ne,abdestten üşendiğimiz?
Lüzumsuz işlerle bedeni yorduk.
Olmaz on dakika boşandığımız.
Bizde niyetlendik insan olmaya.
Keşke bu ibadet zaman almaya.
Boş zamanımız yok,namaz kılmaya.
Sayılmaz, kumara döşendiğimiz.
Arada uğrarız meyhanelere.
Yolumuz uğradı daha nelere.
Alıştık biz böyle bahanelere.
Arada ölümü hoş,andığımız.
Biz bu amel ile kime gideriz?
Binali der yaradana ne deriz?
Utanmaz,cenneti hayal ederiz.
Rüyadan ibaret,düş andığımız.
.........................................08.03.1982
Binali KılıçKayıt Tarihi : 12.11.2007 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!