Düş Şiiri - Hakan Pomakoğlu

aşkı bir somun ekmek gibi koyduk ortaya
bir lokma sen kopardın bir lokma ben...bölüştük

elli iki kağıdından
kahve falından medet umarken
ansızın çalıverdin kapımı
ben de pencerenden...
damdan düşer gibi
kavuştuk...

gözlerin kucakladı gözlerimi önce
soyunup giriverdin geceme
bense giyindim tüm çılgınlıklarımı...
yıldızlar bile divane oldu bize
sonra gözlerimiz geldi dize
öpüştük...

sen yalnız senin olanı verdin hesapsız
ben de sade benim olanı...
tutup samyeline saçtık geri kalanı
tâ ki fecrin kordan ufku
çiğ tanecikleri sundu avucumuza
seviştik...

çil horoz haykırdı gerçeği
sen yoktun kollarımda
ne de ben başucunda...
kucakladığın kuş tüyü yastığın
penceremden gülümseyense nar çiçeği...
gülüştük...

aynı gece bir içim birbirimize düş'tük
aşkı bir somun ekmek gibi lokma lokma bölüştük...

Samsun, 1998