Yanağından sakince akan ve sonunda ıslak zeminde parçalara ayrılan yağmur tanesinin biriktirdiği tuzu hissetti kaldırım taşlarım.
Tadımsadığım her zerren biraz daha yakınlaştırdı ve uzattı yolunu.
Hiç bitmeyecek bir yolculuktasın
Şehvetle çarpıyor yüzüne her zerrem.
Ben bulutum,
Ben yağmurum,
Ben ayakların altında uzun, çok uzun bir yol...
Kayıt Tarihi : 5.3.2010 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım selamlar...
Şimdi aşk,uzanamadığım bir el,
tırmanamadığım bir dağ önümde.
Sen çağlayan bir su,azgın bir sel,
bense el pençeyim önünde
İbrahim yuka.
TÜM YORUMLAR (14)