Düşlerimi ağırladım gecelerce
kırlangıçların hüzün zamanı çekildim
kovuğuma ve konuğuma sunduğum sır
kabuslarımın kılıfı kalır içimde...
Kendini beklemekten yorgun iskeleyim
su, şırıltısını dinleseydi ben sana
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Sana sunulmamış bir ben vermekti
en büyük düşüm! Düşüm kurumuş
senin sevdiğin çocukmuş, alışırdım
bir çocuğa senin için çalışırdım...
...
en çok o cocukluğunu sevmiştim
san ki ayrı yerde aynı kaderi paylaşan yetimler gibiymişiz meğer
kim büyüttü seni çocuk
kim koydu yüreğine bunca hırsı
hangi ihtiras seni çocukluğundan etti
sen çok büyümüşsün
büyümemeliydin çocuk
unutma ki
senin gibi bir çocuğa yaşatıyorsun
çektiğin bütün acıları
kader işte bu
bir yanı yıkıkları birbirine ezdiren
ben buna derim nankörlük
bağrıma bastığım çocuk tarafından hançerlenmek
bak nasıl tanıyoruz birbirimizi
nasıl da acı çektiriyoruz
yetim çocukluğumuza
yine güldürdün dosta düşmana
yine değiştin beni oyuncağı bol çocuklara
...
saygılar
kutluyorum şiirin şairini
Sana sunulmamış bir ben vermekti
en büyük düşüm!
............................................
...................................................
dünyaları verirdin şair.....düşsel de olsa...
içimizde kalan bir çok kırıntının kaleme yansıması değilmidir bu düş....tebrikler.....
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta