Dürzüye Sözüm Şiiri - Ozan Yayla

Kuyu kazana ahbaba, dostuna,
Çalışana, hep kulların kastına,
Kendini bilenler almaz üstüne,
Fitneye, fesata, dürzüye sözüm...

Kocamış, ağzında yoktur dişleri,
Onbeşlik kızlarda gezer düşleri,
Sarpa sardırıp da bütün işleri,
Bindiren kesata, dürzüye sözüm...

Günde dokuz öğün az gelir dayak,
Ondokuz öğünde atsan ona hak,
Yalın ayak cirit atana bir bak,
Binmeden bir ata, dürzüye sözüm...

Cahil olup alim geçinenlere,
Hali, vakti iyi acınanlara,
Yarası olup da gocunanlara,
Kellenen o zata, dürzüye sözüm...

Fakire, yoksula vermeyip değer,
Üstüne ağzının dolusu söğer,
İhanet ederse millete eğer,
Kıvıran halata, dürzüye sözüm...

Gerçekten uzakta çalarsa sazın,
Olur o aşığın, sonu pek hazin,
Barlarda, pavyonda karısın, kızın,
Oynatan kavata, dürzüye sözüm...

Ben Ozan YAYLA'yım, haramı yemem,
Korkarım Allah(cc) 'tan, yalanı demem,
Bir-iki söz söylemeden edemem,
Beleşçi rahata, dürzüye sözüm...

Ozan YAYLA