Dürzüye Bakın Şiiri - Durak Yiğit

Ne zaman konuşsam bizim dürzüyle
Herşeyi kendine yontuyor dürzü
Kafaya bin defa vurdum gürzüyle
Gene uslanmıyor bu bizim dürzü

Yıllardır toplumu siz horladınız
Bütün köşelerden siz fırladınız
Kemik atmayınca hep hırladınız
Düzeni bozuldu zorluyor dürzü

Softalık satıyor kokmuş Pazar/da
Bu kadar kızacak ne var ara/da?
Hele sen git gelsin kim var sıra/da?
Uçuyor havada Heryana dürzü

Ne söylersen söyle gelmezler yola
Yarım akılla sen git otobüs solla
Dikince şişeyi sanıyor kola
İt gibi uluyor şu bizim dürzü

Laf söz kar etmiyor D(?) iksem az gelir
Sana bunlar bile inan vız gelir
Bu laflarım yemek sana haz gelir
Önüne tuz koysam yalar bu dürzü

Devletin içini oyan bunlardı
Her köşe başını tutan bunlardı
Milletin hakkını yutan bunlardı
Kendisini bülbül sanıyor dürzü

Ne kötülük gördün çatarsın dine?
Senin yaptığını yapmıyor fitne
Keyfi sebeb olma fesat ve kine
Güzel şeyler söyle olurmu dürzü?

Yıllardır çatarsın dile ve dine
Senden yobaz yoktur böyle biline
Sahib olmadın eline,beline,diline
Daha ne söyleyim sana ey dürzü?

Sen kışkırttın beni kendi üstüne
Bende kusacağım senin yüzüne
İnsanlığın varma daha üstüne
Yolun hangi yöne söyle ey dürzü?

Sen bize yazarsan bende yazarım
Küfür edersen ağzı bende bozarım
Kötü sözlerimle seni üzerim
Meydan sana kalmaz be heyyyy dürzü

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ